Matryca aparatu fotograficznego, zwana również sensorem obrazu, jest jednym z kluczowych elementów w cyfrowej fotografii. Matryca jest odpowiedzialna za rejestrowanie światła, które przechodzi przez obiektyw i przekształcanie go w obraz cyfrowy.
Matryca składa się z milionów mikroskopijnych fotosensorów, które są wrażliwe na światło. Najczęściej stosowane rodzaje matryc w aparatach fotograficznych to matryce CMOS (Complementary Metal-Oxide-Semiconductor) i CCD (Charge-Coupled Device). Oba rodzaje matryc mają podobne zadanie, ale różnią się nieco w strukturze i technologii.
Główną funkcją matrycy jest konwersja światła na sygnał elektryczny. Każdy fotosensor na matrycy rejestruje ilość światła, które pada na jego powierzchnię. Sygnały elektryczne generowane przez poszczególne fotosensory są następnie przetwarzane na obraz cyfrowy przez procesor obrazu w aparacie fotograficznym.
Rozmiar matrycy ma znaczenie dla jakości obrazu. Matryce większe, takie jak pełnoklatkowe (full-frame), mają większe piksele, co zwykle przekłada się na lepszą czułość na światło, zakres dynamiczny i mniejszy poziom szumów. Matryce o mniejszych rozmiarach, takie jak APS-C czy czujniki Micro 4/3, mają mniejsze piksele, ale oferują za to większą głębię ostrości i potencjał do tworzenia bardziej kompaktowych aparatów.
Ważnym parametrem matrycy jest również jej rozdzielczość, wyrażana w megapikselach. Większa rozdzielczość oznacza większą ilość pikseli, co z kolei pozwala na uzyskanie bardziej szczegółowych obrazów, ale może wiązać się z większymi rozmiarami plików.
